..perler og ord..skulle være ekte..komme fra djupet….
…..kari bremnes igjen…
..marit betyr PERLE..og ekthet er et sterkt ønske....men vanskelig…dette med å være helt menneske..lengselen blir sterkere jo eldre jeg blir…utfordringen større….at jeg viser den jeg er..og ikke bære maske…tørre, våge, vinne…..
..engelen fra denne dama bærer prismer rundt halsen.…og er så er vakker der den henger ved inngangsdøra og passer på…og minner om å bære det vakre tett inntil hjertet….småtanker tidlig på kvelden…nyt en perle av en sang fra denne dama..som har øvd mer enn jeg……
.jpg)
-2.jpg)
12 kommentarer:
Å være ekte ja.. ikkje alltid lett.... ikkje alltid det passar heller...(overfor andre)
Marit.. du er en perle du!
Monica
Du får sagt det du. Utfordringene blir kanskje større, men følelsene bare vokser og vokser for hvert år, og ligger tjukt utenpå meg iallefall ;-)
Så stilig bilde av smykket til rekved-dama. Det likte jeg!
Jaja, hva skal vi perledamer si ... kanskje vi skulle sprute ut i en perlende latter. Jeg koser meg som alltid her inne ... og sammen med deg.
Klem fra en perle til en annen.
Så fint du skriver. Flotte ord til ettertanke.
Klem fra Ida
Oi...her er eit stort og forundeleg tema lokka fram...
Perle, ja det trur eg du er. Og ekte, det er du og, kjenner det på meg :)
Eg trur på det å vere tru, mot det ein er, men det er ikkje alle som vil ha det ekta.. frå alle.. og då er nok avvisninga lettare om da ikkje va da ekta som fekk den kalde skuldra...om du forstår kva eg seier..so kunne ein motsei at den kalda skuldra kom fordi da ikkje va ekta...men so enkelt er det likavel ikkje...har sett for mykje løye te å kune tru på da...men å vera tru..ja da trur eg :)
God natt frå Britt som på navneguiden vart:
strålende, av irsk Brigida, opphøyet, nesten ingen de siste år usikker om det var dårleg med strålar og heisar i det siste..eller om da faktisk e heilt ut å heita Britt? :)..eg held ein knapp på det siste...fnis..
..eg må berre få tilføya at eg skulle ha bore navnet Odny Beate...men bestefar min (Bjarne som eg då skulle kallast opp att etter ) meinte at Beate var så stygt....
..då hadde eg vore ein lukkeleg spydspiss..i fylgje same navneguide..
pfff... nei no trur eg at eg må leggja meg...litt for mykje paracet her...da skulle vel eigentleg handla om du fina innlegget ditt..som var veldig fint..;)
Hmmm, så vakkert et bilde da og hva er egentlig ekte Marit..? De prismene på engelens bryst er så ekte som du bare vil ha de til, du er så ekte som du tror du er...
Jeg tror at alt det du tror og har i hodet ditt er som det skal være om du skjønner meg...?Jeg er utrolig klossete til å forklare meg men at du blir hva du tenker det er lett å forklare!
Mens gutta var små sa jeg ofte at jeg var den sterkeste mammaen i hele H.... ! Enn det, hihi og minsten sa det på skolen at mamman hans var så sterk at hu kunne se gjennom veggen hun! Og ja, det er faktisk sant og det er mulig å jobbe med saken;)
Stor klem til en herlig kvinne som bor så altfor langt unna;0)
Ps. Mediterer du? Gjør det o ikke annet bare i to minutter hver dag, it works girl...På alt;) Du har truffet meg og vet jeg ikke er typen til å sitte i ro så altforlenge, men et min er bedre enn ingenting det er ALT!
Äkthet - ja, det kan både vara svårt och göra ont. Lättare blir det när jag erkänner för mig själv och andra att "i mig själv är jag intet, men i Gud allt". Hmm, detta blev något att leva efter idag -igen. Tyckte om det du skrev om att bära det vackra nära... SÅ många goda ord på en gång! TACK! Din blogg är bara FANTASTISK!
...du er en av mine perler jeg har vært heldig å funnet på min vandring gjennom livet..
fin dag til deg -
klem fra meg
Fyst skreiv eg da ikkje, so skreiv eg da...men so tenkte eg at da fekk no vera måte på infromasjon..og so tok eg da vekk..og då kom sjølvsagt spørsmålet..nei, ho fekk heimaalen og heimaturka eplemynte..te :)
Ein strålande klem ;)
Britt
Oi, no vart eg målbunden du....så eg får ta teskeia i ei anna hånd neste gong eg går i ordleik med deg. Ein knapp siger...men berre ein.. :)
Klem
Britt
Award t supre deg - finn du hos meg. Set stoor pris på deg og bloggjen din ;o) Koooooooooooos deg!
klem
Man "finner" nok seg selv mer og mer etterhvert som man blir eldre. Blir "helere" på en måte....
Med det blir man kanskje mer ekte og ærlig gjennom hele sitt vesen og hele sin væremåte.
Selv tror jeg at man slipper maska ved å våge å være seg selv, uten å være så bevisst på det hele tiden.....
Når man føler seg vel sammen med noen og klarer å slappe av, ja da er man mest ekte.
Det er lettere med noen mennesker. Våre sanne venner.
Mennesker man vet ser en for den man er.
De som man føler seg hjemme med.
Kusinen min skrev på ett kort til meg for litt siden: "Sammen med deg er jeg hjemme".
Og jeg føler det samme for henne.
Legg inn en kommentar